Eerste indrukken

Afgelopen zaterdag was het zover: tijd om naar China af te reizen voor mijn stage. Ik vloog met Swiss Air via Zürich naar Shanghai. Op weg naar Zürich zat ik naast een Nederlands meisje, maar naar Shanghai naast een oudere Chinese mevrouw die geen enkel woord Engels kon; mijn eerste kenningmaking met de taalbarriere :).

De vlucht ging soepel en was luxer dan ik verwacht had wat betreft het eten en de service, daarover niets te klagen. Helaas heb ik ondanks mijn oordoppen, slaapmaskertje en nekkussen geen oog dichtgedaan. Om 07:00 lokale tijd landden we op Shanghai Pudong Airport. De eindbestemming was echter nog niet bereikt!

Vanaf het vliegveld had ik de optie om een stukje te reizen met de Maglev. Dit is een trein die "zweeft" en wordt voortbewogen door magnetische krachten. Het ritje van 30 km wordt in 7 minuten afgelegd, met een topsnelheid van 430 km/h! Pretty impressive. De Maglev eindigt echter op een soort van buitenstation; vanaf dit station was het nog een uur met de metro naar het treinstation Hongqiao (nog steeds in Shanghai).

Dit treinstation bevindt zich bij het het vliegveld met de zelfde naam dat vooral binnenlandse vluchten voorziet. Na een half uur in de rij te hebben gestaan voor treinkaartjes kon ik op zoek naar het perron.
Voor ik naar binnen werd gelaten werd mijn paspoort gecontroleerd, roltrap, even verder de kaartjes (die op naam staan), roltrap, en weer wat later moesten mijn tassen door de Röntgenscanner. Na nog een roltrap kwam ik in de vertrekhal. Was ik per ongeluk op het vliegveld ipv het station beland? Ik twijfelde wel even, alles was zo groot!

Na wat zoeken vond ik het goede perron: dat wil zeggen, de goede boarding gate voor het perron! Ging precies zoals op het vliegveld. De trein zelf was heel modern en ook aardig wat sneller dan ik gewend ben van de NS: stabiel op 300 km/h. Na een overstap op Nanjing (weer een gigantisch station) kwam ik rond 13:00 in de goede stad, Hefei, aan. Of het uitzicht onderweg mooi was kan ik niet zeggen, ik sliep :).

Ik werd in Hefei opgehaald door mijn supervisor, Fang, haar man en dochtertje, en een collega. Ze brachten me na een vriendelijk onthaal naar mijn verblijf; dat was me een avontuur in het verkeer!

Rijdt de auto voor je een beetje aan de linkerkant? Toeteren en rechts inhalen
Stopt de auto voor je voor een rood licht? Toeteren!
Sta je in de file? Toeteren!
Wil een voetganger oversteken omdat hij groen licht heeft of bij een zebrapad staat? Toeter en doorrijden

Toen ik eindelijk aankwam was ik zeer onder de indruk van mijn "kamer" in de Guest House. Ik heb hier mijn eigen appartementje inclusief wasmachine, vaatwasser, keukentje en studiekamer! Van deur tot deur ben ik maar liefst 26 uur onderweg geweest.

Na een douche en scheerbuurt kon ik een uurtje slapen. Daarna werd ik door een auto opgehaald voor een diner dat voor de buitenlandse gasten van het onderzoeksinstituut georganiseerd was. We zaten in een traditioneel chinees restaurant met een hele leuke atmosfeer aan een ronde tafel, waarop steeds meer eten geserveerd werd. Het eten smaakte goed, en ik kreeg het nog vrij makkelijk naar mijn mond toe ook met die chopsticks :). Gelukkig had ik in Nederland al gekeken naar de etiquette voor tijdens zo'n diner. Onze tafel bevond zich direct voor een podium waar dans en zang werd opgevoerd, mooi om te zien was dat.

Heel erg veel buitenlandse (niet-chinese) mensen waren er niet: Een Frans gezin, een meneer uit Zweden en een jongen uit Pakistan. Het Franse gezin en de Zweedse man blijken in hetzelfde flatje als ikzelf te zitten. Ken ik mijn buren ook mooi gelijk :). Eenmaal terug viel ik als een baksteen in slaap.

De volgende keer zal ik een stukje schrijven over wat ik nu eigenlijk ga doen in Hefei, iets over de stad zelf en wat over mijn verdere ervaringen tot nu toe. Het stukje is nu wel weer lang zat :).